دانلود کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم(کیم سوهیون)

معرفی کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم

کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم، به قلم کیم سوهیون، از پرفروش‌ترین کتاب‌های کره جنوبی است. این کتاب با زبانی ساده و صمیمی، راهنمایی سرشار از توصیه‌های سودمند ارائه می‌دهد و به شما می‌آموزد بر احساس پوچی غلبه کنید، معیارهای خودتان را بیابید، تحت تأثیر تجویزها و نظرات غیرمنطقی دیگران تصمیم نگیرید و با وجود نقص‌ها و کاستی‌ها از زندگی لذت ببرید.

درباره‌ی کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم

روزگاری بود که کیم سوهیون (Kim Soo-Hyun) نویسنده‌ی اهل کره‌ جنوبی، دائماً احساس پوچی و سردرگمی داشت. همیشه بار سنگین خطایی مبهم را با خودش حمل می‌کرد؛ انگار که اشتباه بزرگی مرتکب شده باشد، اما نداند آن اشتباه چیست. به عنوان یک دانشجو و بعدها شاغل، در مورد درست یا غلط بودن انتخاب رشته یا شغلش مطمئن نبود. احساس می‌کرد به اندازه‌ی کافی کتاب نمی‌خواند. مهارت‌هایش را به درستی نمی‌شناخت، تضمینی برای آینده‌اش نداشت و فکر می‌کرد آدم بی‌ارزشی است. اوضاع به همین منوال می‌گذشت و او به جست‌وجوی دلایل احساساتش می‌گشت. کم‌کم به این دلایل پی برد و به این نتیجه رسید که حتی اگر از نظر تمام دنیا آدم بی‌ارزشی محسوب شود، خودش باید به خودش احترام بگذارد و بی‌دلیل احساس مقصر بودن نداشته باشد.

حاصل تجربیات کیم سوهیون و پاسخ‌هایی که طی مسیر خودکاوی یافته، در کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم (I Decided To Live As Me) جمع‌آوری شده است. او در این کتاب به ما می‌آموزد حتی اگر وجودمان برای دنیا ارزشی نداشت، خودمان را دوست داشته باشیم و به خودمان احترام بگذاریم. با معیارهای خودمان همه چیز را بسنجیم. نگذاریم به خاطر چیزهای کوچک احساس بیهودگی به ما دست بدهد و در عین حال به هیچ چیز بی‌تفاوت نباشیم.

به عقیده‌ی نویسنده‌‌ی کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم، ریشه‌ی اضطراب و احساس بدبختی، در فرایندهای شیمیایی و هورمونیِ درون بدن نیست، بلکه از روابط ما با اطرافیانمان و جامعه نشأت می‌گیرد. مسائلی همچون اضطرار امرار معاش، توهین، تبعیض، بی‌اعتمادی و رقابت به همه‌ی ما احساس بی‌ارزش بودن می‌دهند و باعث می‌شوند بدون اینکه خطای بزرگی از ما سر زده باشد، خودمان را سرزنش کنیم و به خاطر مسائل بی‌اهمیت، شرمنده شویم. بنابراین باید شجاع باشیم و خودمان و دیگران را از گزند این احساسات باطل حفظ کنیم.

نویسنده در بخش اول کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم، درباره‌ی عزت نفس توضیح می‌دهد و می‌گوید در هر شرایطی در برابر توهین بایستیم و شجاعت این را داشته باشیم که اگر مورد بی‌احترامی قرار گرفتیم، بیهوده تواضع نشان ندهیم و وانمود نکنیم که همه چیز عادی است! نگذاریم آدم‌های رهگذر زندگی‌مان به ما آسیب بزنند و در عین حال خودمان نیز به دیگران حسادت و توهین نکنیم.

کیم سوهیون در بخش دوم کتاب به این می‌پردازد که مثل خودمان زندگی کنیم. برای اینکه چنین چیزی را یاد بگیریم، سؤال‌هایمان را در مورد زندگی پشت گوش نیندازیم. راحت‌طلب نباشیم و به تجویزهای دیگران اکتفا نکنیم. شجاعانه با خود حقیقی‌مان روبه‌رو شویم و سلیقه‌ی خود را بسازیم. او در بخش سوم این اثر راه‌هایی را برای پایین آوردن اضطراب ارائه می‌کند و می‌گوید که باید عدم قطعیتِ زندگی و احساس نگرانی را بپذیریم و یاد بگیریم با مشکلات زندگی کنیم.

بخش چهارم کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم، هنر زندگی کردن در کنار هم را توضیح می‌دهد. کنار گذاشتن نگاه رقابتی، رعایت حد و مرزهای دیگران و تشخیص بزرگی و کوچکی رنج‌ها، از جمله موارد مهم این بخش است. در بخش پنجم با خوب جنگیدن، کمک کردن به دیگران و نسنجیدن خود با اعداد و پول به سوی زندگی بهتر می‌رویم و در نهایت در بخش ششم، با نترسیدن از گذشته و تجربه کردن و ساده گرفتن زندگی، گام‌هایمان را به سوی یکی زندگی خوب تکمیل می‌کنیم.

کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای کسانی که به مطالعه‌ی کتاب‌های خودیاری و خودشناسی علاقه‌ دارند، مناسب است.

در بخشی از کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم می‌خوانیم

وقتی بچه بودم، برنامه‌ای در تلویزیون پخش می‌شد به اسم «نسل موفق» که در آن داستان‌هایی از افراد موفق نمایش داده می‌شد. قهرمان داستان هر هفته تغییر می‌کرد، اما داستان‌هایی که آن‌ها تعریف می‌کردند همیشه شبیه به هم بودند. آن‌ها گذشته‌ی اسف‌باری داشتند و حالا همگی بلااستثنا زندگی‌شان از این رو به آن رو شده و تبدیل به آدم‌های موفقی شده بودند. این برنامه در کل، تلاش فراوان و عزم راسخ آن‌ها را که برای رسیدن به این موقعیت نیاز بود، به تصویر می‌کشید.

وقتی آن برنامه را می‌دیدم، احساس می‌کردم که می‌توانم از انواع شرایط سخت عبور کنم و با تلاش‌های مداوم به موفقیت برسم؛ ولی بزرگ‌تر که شدم، فهمیدم آن برنامه صرفاً آموزش شایسته‌سالاری بود. هر کسی با توانایی و تلاش به موفقیت می‌رسد؛ همان چیزی که در کتاب‌های خودسازی می‌گویند.

اما در واقعیت این دو، کلیدهای اصلی موفقیت به حساب نمی‌آیند، بلکه فقط دو راه از راه‌های متعدد موفقیت هستند.

دلیل اینکه این فرمول برای رسیدن به موفقیت‌های افسانه‌ای در قدیم جواب می‌داد، این بود که در آن زمان اقتصاد کره به‌سرعت در حال توسعه بود و همه کم و بیش فقر شدید و یکسان را در کنار ثروت تجربه می‌کردند؛ ولی حالا شرایط تغییر کرده است.

امروزه، یافتن فرصت برای ارتقای طبقه‌ی اجتماعی کار دشواری است. تئوری شایسته‌سالاری یا فرصت برابر، دیگر صحیح قلمداد نمی‌شود، چرا که وراثت، سابقه و طبقات اجتماعی جای آن را گرفته‌اند.

نمی‌شود تلاش فردی را نادیده گرفت و بی‌اثر دانست، ولی عواملی مانند شانس و سابقه که به توانایی فرد مرتبط نیستند، اکنون در خیلی از مسائل نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا می‌کنند. هر چند مردمانی هستند که با تلاش به موفقیت دست یافته‌اند، ولی این افسانه‌های نادر «از فرش به عرش رسیدن» نمی‌توانند در مورد اکثریت صدق کنند.